Beste Dilan,

Hierbij wil ik jou en anderen het resultaat van het bewijs in Bemelen vertellen.

Even terug in de tijd dat ik misschien 6 jaar was en logeerde bij mijn neef en nicht schuin tegenover mijn ouders. Ik sliep bij mijn nichtje op de slaapkamer, werd plots wakker en zag in ’n flits ’n donkere man achter me staan. Ik voelde dat er ’n derde onzichtbaar persoon op de slaapkamer was en ik voelde me niet op gemak……..

Twintig jaar later kocht ik samen met mijn ex-man dit huis. Na vele trotse verbouwwerkzaamheden werd het langzaam tijd voor zoet rusten. Alles behalve dat, hadden we samen ’n druk, maar gezellig leven met werken, hobby’s, vrienden, huwelijk en reizen. We werden gezien als het “ideale stel” van het dorp! Toch riep ’n innerlijke stem: ‘Het is niet OK tussen jullie twee!’. Uiteindelijk door de vele nachtmerries; het gevoel dat we uit elkaar gedreven werden; het niet thuis voelen bij de ander; het gevoel dat de hele slaapkamer vol met mensen die toe stonden te kijken tijdens het bedrijven van de liefde; angsten uitstaan in je eigen huis en psychotherapie, heeft ons huwelijk in 2004 tot echtscheiding geleid. Ik had alles, maar de innerlijke stem zei: ‘NEE! Stop! Je zit op ’t verkeerde spoor!’……..

Na tweemaal te hebben verhuisd, heb ik vorig jaar dit huis in mijn geboortedorp van mijn ex-man teruggekocht. Tussentijds heb ik mijn soulmate, tweelingziel, Maurice ontmoet. Mijn dank naar hem is groot voor zijn steun en adviezen tijdens de klus- en verbouwwerkzaamheden.
Wanneer wij de weekenden samen in Bemelen verbrachten, voelden we ons vreemd ten opzichte van ons zelf en de ander. Plots werd ik met ’n schreeuw wakker: ‘Er staat ’n man naast ons bed!’. Hij was zwart. Verder had Maurice altijd ’n zware druk op z’n hoofd links naast de openhaard in de woonkamer. En toen begon me iets te dagen…….

Per toeval bezochten wij de paranormale beurs oktober 2006 te Den Haag en kwamen in jouw handen, Dilan, terecht voor behandeling. Begin januari waren we voor consult bij jou en kwam het verhaal van de zwarte man ter sprake….

Zondag 14 januari 2007, de dag van de bevrijding, dat jij niet alleen de zwarte man, maar ook twee (vermoedelijk Duitse) soldaten, naar het Eeuwige Licht hebt mogen begeleiden of brengen. Het was ’n zeer lange enerverende dag voor jou, maar ook voor mij. Eindelijk, ja eindelijk is mijn huis schoon!!!!...

Af en toe kan ik het niet geloven dat de onzichtbare gasten verdwenen zijn. Ik voel me heerlijk thuis in m’n eigen huis, slaap ontspannen, blijf wel nog wat onrustig dromen en Maurice en ik? We zijn weer lekker met z’n twee!! Heerlijk dit cadeau!!

Beste Dilan, de dankbaarheid van Maurice en mij is groot en ik hoop dat ook jij middels je gave mag groeien en velen op deze aardkloot mag helpen te leven in liefde en vrede.

veel Liefde en Licht,

Christel & Maurice